ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید:
بازار اویونیک جهان در سال 2017
با لغو تحریمهای هوایی ایران و درخواست خرید هواپیما از سوی شرکتهای هواپیمایی، سال 2016 را به سالی نوید بخش برای صنعت هوایی جهان تبدیل کرد. با این وجود تا ابتدای سال 2017 و تحویل اولین هواپیماهای ایرباس به ایرانایر، همچنان بسیاری از شرکتها در عقد قرارداد با دولت ایران در تردید بودند. ناوگان هوایی فرسوده ایران به عنوان یکی از مهمترین محرکهای بازار و عوامل ایجاد انگیزه برای شرکتهای بزرگ و کوچک تولید کننده محصولات هوایی در سال 2017 به شمار میآمد. پس از امضای قرارداد 27 میلیارد دلاری ایرباس، دولت ایالات متحده نیز برای فروش هواپیماهای بوئینگ به تکاپو افتاد و به دنبال آن یک قرارداد 6/16 میلیارد دلاری امضا شد. با این حال اخیرا والاستریتژورنال در گزارشی نوشت: «دولت دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در حال تدوین راهبردی است که ممکن است در فروش صدها فروند هواپیمای مسافربری به ایران توسط شرکتهای بوئینگ و ایرباس اخلال ایجاد کند.»
نکته دیگر در مورد بازار ایران، بخش تعمیر و نگهداری و ارتقاء هواپیماهای موجود است. طبق سخنان آقای عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی، کشور ما دارای 245 فروند هواپیما است که 100 فروند آن غیرقابل استفاده است و میانگین سنی بقیه آنها نیز حدود 24 سال است. بنابراین میتوان گفت که گسترش و توسعه بخش MRO از نیازهای جدی کشور محسوب میشود. از سوی دیگر با گسترش زیرساختهای MRO، نیاز به تامین و آموزش نیروی انسانی ماهر نیز احساس میشود. در واقع این قسمت از بازار میتواند بهترین محل برای حضور شرکتهای داخلی و بهرهمندی از قابلیتهای آنها باشد. با این حال با توجه به نیاز بالای سرمایهگذاری برای ایجاد زیرساختها، در سالهای اخیر تلاشهایی برای ترغیب شرکتهای MRO خارجی همچون موبادله، ترکیش تکنیک و لوفتانزا به سرمایهگذاری مشترک با ایران شده است. در واقع هدف از این اقدامات ایجاد مراکز بزرگ تعمیر و نگهداری و همچنین بخشهای آموزشی مربوطه داخل کشور است.
بخشهای نظامی و پرندههای بدون سرنشین نیز همچنان میتواند زمینه مناسبی برای حضور شرکتهای نوپا و متوسط هوایی باشد. هر چند در حال حاضر بخش عمده بازار اینگونه پرندهها در اختیار مراکز دولتی است، اما شرایط خاص منطقه خاورمیانه و همچنین تحریمهای نظامی سازمانهای دولتی، فرصت بزرگی برای این گونه شرکتها فراهم کرده است تا بتوانند ارتباطات خود را با بخشهای دولتی توسعه داده و موقعیت خود را ارتقاء دهند.
بازار جهانی اویونیک حمل و نقل تجاری
انجمن الکترونیک هواپیمایی (AEA بر اساس این گزارش ارزش بازار اویونیک برای 9 ماهه اول سال برابر با 1732 میلیون دلار بوده است که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 1/4 درصد رشد داشته است. از این مقدار سهم بخش Forward-fit (تجهیزاتی که به صورت مستقیم توسط شرکت سازنده هواپیما خریداری یا ساخته و نصب میشوند) برابر با 733 میلیون دلار و سهم بخش Retrofit (تجهیزات و فناوریهایی که برای ارتقاء سیستمهای قدیمی یا تعویض سیستمهای هواپیما به کار میروند) برابر با 999 میلیون دلار است. در واقع میتوان گفت بخش Retrofit بیش از 57 درصد از بازار اویونیک را از آن خود کرده است. با مقایسه میزان فروش بازار نسبت به سال 2016 میتوان به اهمیت زیاد بخش Retrofit در کسب درآمد شرکتها اشاره کرد. در حالی که این بخش در سال 2015 و 2016 به ترتیب 1/49 و 4/49 درصد از سهم کل بازار را در اختیار داشته است، در سال 2017 توانسته است برای اولین بار فروش بیشتری از بخش Forward-fit داشته باشد. این اطلاعات نشان میدهد که شرکتهای تولیدکننده سیستمها و فناوریهای اویونیک با درک صحیح از نیاز بازار برای ارتقاء و روزآمد کردن ناوگان فعلی، به سمت این بخش از بازار روی آوردهاند. در واقع بیشتر مشتریها ترجیح میدهند به جای خرید هواپیمای جدید، ناوگان فعلی خود را بروزرسانی کنند. علاوه بر این قوانین و مقررات جدید آنها را ملزم به استفاده از برخی تجهیزات جدید در هواپیماهای موجود میکند. در بازار اویونیک هواپیماهای مسافربری نیز مشابه با هواپیماهای تجاری شاهد اهمیت بخش Retrofit هستیم. در سالهای اخیر مهمترین محرکهای این بازار نیاز به سیستمها و نرمافزارهای تحلیل بلادرنگ دادههای حسگرهای هواپیما، اجرای مقررات و نیازمندیهای NextGen و همچنین توسعه معماری اویونیک ماژولار یکپارچه است. ارزش دلاری این بازار در سال 2017 حدود 7/17 میلیارد دلار تخمین زده میشود که نسبت به سال قبل 7 درصد رشد داشته است. ارتقاء سیستمها و تجهیزات کابین خلبان هواپیماهای مسافربری در حال حاضر نبض بازار اویونیک را در اختیار دارد. شرکتهای خطوط هوایی که از ناوگان قدیمی بهره میبرند در سالهای اخیر اقدام به عقد قرارداد برای روزآمد کردن نمایشگرهای کابین و سیستمهای سرگرمی مسافران کردهاند. برنامههای NextGen همچون سیستم ADS-B نیز باعث شده است تا درخواستهای زیادی برای خرید ملزومات آن از سوی شرکتهای خطوط هوایی صادر شود. با افزایش محبوبیت پرندههای بدون سرنشین، بازار آن نیز بیشتر از پیش مورد توجه شرکتهای تولیدکننده تجهیزات اویونیک قرار گرفت. با توجه به اینکه بخش عمدهای از این بازار مربوط به کاربردهای نظامی است، در حال حاضر اطلاعات دقیقی از بازار آن وجود ندارد، با این حال بررسی میزان فروش شرکتهای بزرگ فعال در این زمینه ارزش بازار را حدود 3/2 میلیارد دلار (بدون در نظر گرفتن فروش UAVهایی با کاربرد سرگرمی) نشان میدهد. شایان ذکر است رشد بازار سیستمهای اویونیک در بخش پرندههای بدون سرنشین بیش از سایر بخشهای هوایی بوده و به طور میانگین سالانه حدود 5/8 درصد افزایش را نشان میدهد. سیستمهای کنترل پرواز هم اکنون بیشترین ارزش را در بازار هواپیماهای بدون سرنشین در اختیار دارند. با این حال روند توسعه بازار نشان میدهد که در سالهای آتی فناوریها و برنامههای نرمافزاری ارزش بالایی را در این بازار خواهند داشت. برنامههایی همچون NextGen و SESAR از مهمترین محرکهای بازار اویونیک محسوب میشوند. الزامات اینگونه طرحها فرصت بسیار مناسبی را پیشروی تولیدکنندگان سیستمهای اویونیک و به خصوص بازیگران کوچک این بازار قرار داده است. شرکتهای نوظهور میتوانند با سرمایهگذاری و تولید هدفمند محصولاتی همچون ADS-B و سیستمهای مخابرات ماهوارهای فروش مطلوبی را داشته باشند. همچنین با توجه به تغییر معماری اویونیک به سیستمهای ماژولار و افزایش اهمیت فناوریهای نرمافزاری، تهیه برنامههای نرمافزاری سازگار با سختافزارهای مرسوم در بازار میتواند ارزش افزوده بالایی را داشته باشد. از دیگر فناوریهای قابل توجه در سیستمهای اویونیک نرمافزارهای تحلیل بلادرنگ دادههای دریافتی از حسگرهای هواپیما و به خصوص موتور است که امروزه مورد توجه شرکتهای خطوط هوایی قرار دارد. [1] Aircraft Electronics Associationبازار جهانی اویونیک هواپیماهای مسافربری
بازار اویونیک پرندههای بدون سرنشین
نتیجه گیری