مروری بر برخی پروژه‌های SWARM (بخش دوم)

مقدمه

این مقاله در ادامه مطلب قبلی با عنوان «مروری بر برخی پروژه‌های SWARM (بخش اول)» ارائه شده است.

فرانسه

فرانسه نیز مانند کشورهای ایالات متحده و انگلستان یک برنامه توسعه پهپاد برای انجام پروازهای گروهی در مقابل هواپیماهای سرنشین‌دار خود تدوین کرده است. این پروژه به رهبری ایرباس و با نام سیستم نبرد هوایی آینده (^[1]FCAS) از سال 2018 آغاز شده است. کشورهای آلمان و اسپانیا نیز به عنوان شریک در اجرا و بهره‌برداری از نتایج پروژه فرانسه را همراهی می‌کنند. بخش‌های اصلی پروژه شامل توسعه یک جنگنده پنهانکار نسل ششم و یک پهپاد می‌شود. ایرباس اعلام کرده است از هوش مصنوعی در سیستم کنترل پرواز پهپاد استفاده خواهد کرد. الگوریتم‌های هوش مصنوعی تعبیه شده داخل نرم‌افزار کنترل پرواز، قابلیت‌های مانور جدیدی به پرنده‌های بدون سرنشین خواهند داد تا نه تنها به‌صورت خودکار پرواز کنند بلکه آن‌ها به‌گونه‌ای باشد که در همگام‌سازی با جت‌های جنگنده، ایمنی حفظ و بازدهی عملیات بالا رود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این پروژه می‌توانید مقاله‌ای با همین عنوان را در نسخه 38 مجله مطالعه کنید.

نقش اجزای مختلف در برنامه سیستم نبرد هوایی آینده (FCAS)

اوایل سال 2021 میلادی شرکت فرانسوی Icarus اعلام کرد موفق به آزمایش یک پرواز تجمعی متشکل از تعداد بسیار زیادی کوادکوپتر شده است. در این آزمایش از یک پلتفرم کوچک به نام Parrot Anafi استفاده شده است. مدیر شرکت در اینباره می‌گوید: «ما از یک پلتفرم تجاری و ارزان قیمت استفاده کرده‌ایم. اما مهندسان ما آن را با نرم‌افزار و الگوریتم‌های پیشرفته ارتقاء داده‌اند تا بتوانند مسیرها را با دقت سانتی‌متری و بدون خطا طی کنند. اکنون ما می‌توانیم از این پلتفرم‌ها به عنوان یک نیروی کمکی فعال در عملیات‌های اضطراری پلیس و ارتش استفاده کنیم.»

با اعمال برخی تغییرات کوچک در سخت‌افزار، این کوادکوپتر توانایی حمل محموله‌هایی مانند پروژکتورهای مادون قرمز، ردیاب‌های رادیواکتیو، بلندگو، جمرهای رادیویی، مواد منفجره و دوربین‌های حرارتی را دارد. البته باید اشاره کرد شرکت Parrot یک API در اختیار Icarus قرار داده است تا این شرکت بتواند تغییرات گسترده‌تری برای ارتقاء سخت‌افزار کوادکوپتر اعمال کند.

نماینده شرکت Icarus در رابطه با کاربردهای پرواز تجمعی این کوادکوپتر می‌گوید:«تعداد زیادی از این پرنده کوچک که دارای حسگرهای رادیواکتیو هستند می‌توانند برای شناسایی تهدیدهای بمب گذاری در رویدادهایی مانند بازی‌های المپیک یا برای ارزیابی مقدار تشعشع رادیواکتیو پس از انفجار مورد استفاده قرار گیرند. در صورت اضافه کردن لامپ‌های مادون قرمز به پرنده‌ها، نیروهای نظامی مجهز به عینک دید در شب این امکان را خواهند داشت تا عملیات‌های مخفی شبانه را به راحتی انجام دهند. چرا که منطقه با تعداد بسیار زیادی پرنده کوچک با نور مادون قرمز برای آن‌ها روشن می‌شود.»

مقامات مسئول Icarus همچنین در مورد دلیل انتخاب Parrot Anafi به عنوان پلتفرم پایه اعلام کرده‌اند: «ما به سراغ یک پرنده کوچک اما قدرتمند رفتیم زیرا در مقایسه با کوادکوپترهای بزرگ، آلودگی صوتی بسیار کمتری دارند. با این حال الگوریتم‌های ما برای پهپادهای بزرگتر تا وزن 8 کیلوگرم نیز پاسخگو خواهد بود.»

محصول استاندارد شرکت Icarus یک بسته 20 کیلوگرمی شامل 20 کوادکوپتر و یک سیستم کنترل و برنامه‌ریزی است. فرایند آماده‌سازی و برنامه‌ریزی پرواز در کمتر از 20 دقیقه انجام می‌شود.

استفاده از کوادکوپتر Parrot Anafi به عنوان پلتفرم اصلی پرواز تجمعی شرکت Icarus

روسیه

در ماه مارس سال جاری آژانس خبری روسیه اعلام کرد این کشور قصد دارد از پهپاد Grom (تندر) برای کنترل پرواز تجمعی یک گروه متشکل از 10 پهپاد استفاده کند.

تندر یک پهپاد تهاجمی پنهانکار است که می‌تواند به عنوان Loyal Wingman در کنار جنگنده سوخو 57 در نبردهای هوایی بکار گرفته شود. این پهپاد سنگین توسط شرکت Kronshtadt طراحی و ساخته خواهد شد. یک ماکت از این تندر در نمایشگاه نظامی 2020 روسیه به نمایش گذاشته شد. طبق اطلاعات منتشر شده از آن، تندر با طول حدود 14 متر می‌تواند تا 2000 کیلوگرم محموله را جابجا کند.

اخیرا مقامات روسی عنوان کرده‌اند قصد دارند از پهپاد سبک Molniya به عنوان Loyal Wingman برای تندر استفاده کنند. این در حالی است که تندر همین نقش را برای هواپیماهای سرنشین‌دار سوخو 57 بازی می‌کند. یکی از مقامات مسئول شرکت Kronshtadt در رابطه با این پروژه می‌گوید: «پهپاد Molniya برای انجام عملیات‌های پرواز تجمعی بهینه‌سازی خواهد شد. این پرنده‌ها بطور مداوم اطلاعات جمع‌آوری شده را بین یکدیگر مبادله می‌کنند. حین انجام عملیات امکان تغییر وظایف بین هر یک از اعضای گروه وجود دارد و یک هوش مصنوعی به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به ارتباط با پهپاد تندر، وظایف خود را تغییر داده یا به یکدیگر محول کنند.»

بر اساس اطلاعات منتشر شده قرار است از پرواز تجمعی Molniya برای اهدافی مانند حملات دقیق علیه تجهیزات زمینی ثابت و متحرک، فریب سیستم‌های پدافندی و راداری، ضربه زدن به تاسیسات دفاعی دشمن یا عملیات‌های جنگ الکترونیک استفاده شود.

نمایش ماکت پهپاد Grom (تندر) در نمایشگاه نظامی 2020 روسیه

مقامات نظامی روسی پیش از این در سال 2019 اعلام کردند قصد دارند یک پروژه با نام Flock-93 آغاز کنند که در آن بیش از 100 پهپاد کوچک پرواز تجمعی انجام خواهند داد. این پروژه توسط چند موسسه و شرکت از جمله آکادمی نیروی هوایی ژوکوفسکی در حال توسعه است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده، پهپاد مورد استفاده در پروژه Flock-93 از نوع بال‌دیس (flying wing) با قابلیت نشست و برخاست عمودی (VTOL) خواهد بود که توانایی انجام عملیات در شعاع 95 مایلی را دارد. بال‌دیس به آن دسته از هواپیماها اطلاق می‌شود که بخش عمده‌ای از بدنه را بال تشکیل می‌دهد. پلتفرم‌هایی مانند بی-2 نورثروپ‌گرومن و آرکیو-170 نمونه‌هایی از هواگردهای بال‌دیس هستند.

در حالی که در بیشتر پهپادهای بال‌ثابت از روتورهای مشابه کوادکوپتر برای حرکت عمودی استفاده می‌شود، جاسازی آن در یک پهپاد بال‌دیس که قرار است با هزینه بسیار کم ساخته شود، یک چالش بزرگ محسوب می‌شود.

مقامات روسی اعلام‌ کرده‌اند هر کدام از پهپادهای پروژه Flock-93 توانایی حمل حدود 2 کیلوگرم مواد منفجره را دارند که در مجموع می‌تواند خسارت سنگینی به تاسیسات زمینی دشمن وارد کند. استفاده از فناوری سیستم بینایی یک چشمی^[2] این امکان را فراهم می‌کند که پهپادها بتوانند با دقت چند سانتی‌متر خود را به اهداف برسانند.

یکی از مسئولین آکادمی ژوکوفسکی در رابطه با هوش پیشرفته پهپادها در این پروژه می‌گوید: «در صورتی که رهبر گروه توسط دشمن منهدم شود یا به هر دلیلی امکان انجام ادامه ماموریت را نداشته باشد، بلافاصله یک پهپاد دیگر که از قبل توسط رهبر مشخص شده است هدایت گروه را به دست خواهد گرفت. این فرایند بازپیکر‌بندی به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند تا تنها دو پهپاد باقی بمانند.»

تاکنون تصاویر یا اطلاعات دقیقی از نوع پهپاد مورد استفاده در پروژه Flock-93 منتشر نشده است.

چین

از چین می‌توان به عنوان اصلی‌ترین رقیب ایالات متحده در زمینه توانمندی‌های پرواز تجمعی نام برد. در بسیاری از موارد مهندسان این کشور توانسته‌اند نوآوری‌های ایالات متحده در صنایع هوایی و نظامی را با هوش مصنوعی ترکیب کرده و در پرواز تجمعی پهپادها بکار گیرند.

اکتبر سال 2020 آکادمی الکترونیک و فناوری اطلاعات چین (CAEIT) یک ویدئو از پرتاب 48 پهپاد توسط یک توپخانه راکتی را منتشر کرد. این آکادمی که زیر نظر یک شرکت دولتی با نام CETC فعالیت دارد، اعلام کرد ویدئوی مذکور مربوط به آزمایش پرواز تجمعی پهپادهای بال ثابت است که در سپتامبر سال 2020 انجام شده است. پیش از این شرکت CETC در سال 2017 رکورد بی سابقه پرواز تجمعی 200 پهپاد بال ثابت را آزمایش کرده بود.

آزمایش پرواز تجمعی 200 پهپاد بال ثابت توسط شرکت CETC

طی سال‌های گذشته ویدئوهای زیادی از شرکت‌های چینی در رابطه با پرواز تجمعی کوادکوپترها و انجام ماموریت‌های متنوع توسط آن‌ها را شاهد بوده‌ایم. اما بنظر می‌رسد دولت چین روی انجام ماموریت‌های نظامی توسط فناوری پرواز تجمعی حساب ویژه‌ای باز کرده است.

آکادمی CAEIT اطلاعات دقیقی از نام و مشخصات پهپاد مورد استفاده در آزمایش سال گذشته خود منتشر نکرده است، اما با توجه به تصاویر و ویدئوی منتشر شده از آن، کارشناسان معتقدند این پرنده از لحاظ شکل و عملکرد به پهپاد CH-901 شبیه است.

تصویری از لحظه پرتاب پهپاد توسط لانچر در آزمایش آکادمی CAEIT

هنگامی که در سال 2016 چین برای اولین بار از CH-901 رونمایی کرد مشخص شد این پهپاد 9 کیلوگرمی از یک جفت بال باز شونده و دم V شکل استفاده می‌کند. این طراحی در سال 2018 تکامل یافت و برای دم، از ترکیب دو بال تاشو استفاده شد. این ترکیب دقیقا مشابه تصاویری است که از پهپاد مورد استفاده در آزمایش سپتامبر گذشته مشاهده می‌شود. در واقع این مدل طراحی برای مواردی که قرار است پهپاد از یک لوله توپخانه پرتاب شود بسیار معمول بوده و یادآور پهپاد Coyote شرکت رایتئون است.

یک لانچر 12 لوله‌ای برای CH-901

در ویدئوی منتشر شده مشخص می‌شود پهپادها از یک لانچر زمینی 48 لوله‌ای پرتاب می‌شوند که روی خودروی تاکتیکی دانگ‌فنگ منگ‌شی سوار است. این لانچر نیز تا حدودی شبیه با طراحی لانچر Coyote است که نیروی دریایی ایالات متحده در ناوگان دریایی خود استفاده می‌کند.

آزمایش آکادمی CAEIT همچنین شامل پرتاب پهپاد از یک لوله نصب شده روی بالگرد بل-206 نیز بود. به نظر می‌رسد این برنامه در تقابل با آزمایش نیروی دریایی ایالات متحده در پرتاب پهپاد Perdix از جنگنده‌های F/A-18 بوده است. همچنین یک فرد با استفاده از صفحه لمسی تبلت، حرکت‌ آن‌ها را هدایت می‌کند. در انتهای ویدئو نیز تصاویری از یک دوربین الکترواپتیکی نصب شده روی یکی از پهپادها را مشاهده می‌کنیم که مناطق زمینی اطراف را رصد می‌کند و سپس خود را به یک هدف زمینی آزمایشی می‌کوبد.

کارشناسان نظامی ایالات متحده احتمال داده‌اند دولت چین از پهپاد در حال توسعه AVIC 601-S به عنوان Loyal Wingman برای همراهی جنگنده‌های نسل پنجم و ششم خود استفاده کند. این پهپاد پنهانکار بوده و توسعه آن از سال 2013 توسط شرکت صنایع هوایی چین آغاز شده است. در صورت وقوع این احتمال، یک پرواز تجمعی از چند فروند AVIC 601-S را در کنار جنگنده نسل ششم این کشور (J-20) شاهد خواهیم بود.

اسپانیا

ابتدای سال جاری مقامات اسپانیایی اعلام کردند شرکت اسکریبانو طی یک قرارداد برنامه توسعه یک سیستم Swarm برای عملیات‌های جاسوسی، نظارت، هدف‌یابی و شناسایی (^[3]ISTAR) را اجرا خواهد کرد. توسعه این سیستم به عنوان گام دوم از برنامه RAPAZ (توسعه پلتفرم‌های هوایی بدون سرنشین) اسپانیا خواهد بود.

شرکت اسپانیایی اسکریبانو قرار است برای این پروژه یک سیستم با نام امنیت هوشمند برد- بلند (LISS) را توسعه دهد. این سیستم در واقع یک هوش مصنوعی مدرن است که برای انجام عملیات‌های کاملا خودکار، به هر پهپاد بصورت جداگانه و در شرایط جمعی، هوش تصمیم‌گیری می‌دهد. پرواز تجمعی در این پروژه توسط یک کاربر مدیریت می‌شود و رفتار پهپادها کاملا خودکار بوده و می‌تواند با توجه به شرایط مختلف عملیات تغییر کند.

آقای مارتین سوارز مسئول اجرایی پروژه در رابطه با آن می‌گوید: «تمام پهپادهای فعلی و آینده این کشور که حداکثر وزن برخاست آن‌ها کمتر از 75 کیلوگرم است با سیستم‌های اویونیک یکسان مجهز خواهند شد. با این کار نه تنها هزینه‌ها، بلکه مدت زمان توسعه و فرایندهای لجستیک نیز کاهش خواهد یافت. ما قرار است تعداد زیادی پهپاد را بطور همزمان به پرواز در آوریم، ممکن است برخی از این پرنده‌ها با یکدیگر متفاوت باشند، بنابراین سخت‌افزار اویونیک یکسان در این زمینه هم به ما کمک خواهد کرد.»

آقای سوارز در رابطه با هوش مصنوعی سیستم LISS توضیح می‌دهد: «در سیستم ما تمام هوش مصنوعی در اویونیک خود هواپیما قرار خواهد گرفت و هیچ سلسله مراتبی بین پرنده‌ها وجود نخواهد داشت، زیرا همه آنها گره‌های مشابه از یک سیستم هستند. این کار باعث افزایش تحمل‌پذیری کلی در سیستم می‌شود و حتی اگر یک یا چند پهپاد توسط دشمن منهدم شود، بلافاصله سیستم در یک عمل خودکار و ذاتی خود را سامان‌دهی می‌کند. همچنین ما یک قابلیت خودآموزی به سیستم اضافه می‌کنیم تا پهپادها بصورت جداگانه یا در حالت پرواز مشارکتی بتوانند عملکرد خود را بهبود بخشند.»

هر چند جزئیات بیشتری از چگونگی ارتباط بین پهپادها در این پروژه منتشر نشده است، اما با توجه به صحبت‌های مسئول اجرایی پروژه می‌توان گفت این سیستم معیارهای مشخصی از پرواز تجمعی را در نظر گرفته و می‌تواند یک ماموریت کاملا مستقل و خودکار را البته تحت نظارت یک عنصر انسانی مستقر در ایستگاه کنترل زمینی، انجام دهد.

تصویر منتسب به پروژه

آقای سوارز در مورد ایستگاه کنترل زمینی اینگونه توضیح می‌دهد: «این ایستگاه با آنچه بسیاری از ما در ذهن داریم متفاوت است، زیرا تنها اطلاعات کلیدی و موارد ایمنی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. پهپادها می‌توانند بطور کاملا خودکار عمل کنند، اما به عنوان یک گزینه کاربر می‌تواند هدایت کل مجموعه یا بخشی از آن‌ها را برعهده بگیرد. در صورت برقراری لینک امن رادیویی، کلیه اطلاعات جمع‌آوری شده توسط هر کدام از پهپادها به ایستگاه زمینی ارسال می‌شود. »

آقای سوارز همچنین اشاره کرده است که تاکنون یک آزمایش شامل پرواز تجمعی شش پهپاد انجام شده است که طی آن پهپادها با تصویربرداری ارتوفتوگرافی (یک تصویر هوایی که تصحیح هندسی یا ترمیم روی آن طوری انجام گرفته‌است که مقیاس‌ها یکنواخت است) از منطقه و استفاده از هوش مصنوعی، امکان شناسایی و طبقه‌بندی خودکار اهداف را فراهم کردند. سپس سیستم تصمیم گرفت کدام پهپاد به هدف تعیین شده برخورد کند و در ادامه بقیه پهپادها ماموریت خود را برای سایر اهداف ادامه دادند.

بر اساس یک مقاله منتشر شده در اینترنت، یکی از پهپادهای درحال توسعه برای این پروژه از مدل بال ثابت و پرتاب‌شونده از یک توپ 120 میلیمتری است. بال‌های پهپاد پیش از پرتاب در حالت تاشده بالای بدنه قرار دارند و دم آن نیز از نوع V شکل و تاشونده است. نیروی پیشران پهپاد توسط یک موتور الکتریکی که به ملخ 3 تیغه‌ای متصل شده، تامین خواهد شد. برد پروازی فعلی پرنده 10 کیلومتر با مداومت 45 دقیقه‌ای است.

ایران

پهپادها در ایران به عنوان یک عنصر اساسی در استراتژی نظامی شناخته می‌شوند. فعالیت‌های نظامی علیه داعش در کشورهای همسایه باعث شده است سطح توانمندی‌های ایران در طراحی و ساخت پهپادها افزایش یابد.

در دی ماه سال 99 خبری مبنی بر پرواز جمعی چهار فروند شاهد ۱۸۱ در رزمایش پیامبر اعظم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روی رسانه‌های ایران منتشر شد. در تصاویر مربوط به این پرواز چهار فروند شاهد ۱8۱ دیده می‌شوند که در کنار یکدیگر درحال پرواز هستند. شاهد ۱۸۱ پهپاد شناسایی، ‌مراقبت و رزمی است که نمونه ۶۰ درصدی و موتور ملخی پهپاد شاهد ۱۷۱ (نمونه مهندسی معکوس شده از RQ-170) است و طی سال‌های گذشته به صورت انبوه در نیروی هوافضای سپاه تولید شده است. در مورد سطح بکارگیری از هوش مصنوعی در پهپاد شاهد 181 و عملیات‌های پرواز تجمعی آن اطلاعاتی منتشر نشده است.

تصویر منتشر شده از پرواز جمعی پهپاد شاهد 181

اوایل اردیبهشت ماه سال جاری نیز نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران از یک پهپاد جدید با قابلیت پرواز جمعی رونمایی کرد. در اطلاعیه ارتش آمده است این پهپاد قابلیت انجام عملیات‌های شبکه محور مبتنی بر هوش مصنوعی را داراست. بر اساس اطلاعات منتشر شده در رسانه‌های ایران، این سامانه متشکل از پهپاد پیشرو، پهپاد‌های دنباله‌رو و ایستگاه زمینی بوده که قابلیت اجرای عملیات به صورت برخط و یا برنامه‌ریزی شده به پهپاد‌های دنباله‌رو را دارا است. همچنین انجام ماموریت‌های شناسایی، مراقبت و انهدام اهداف زمینی و پروازی دشمن، برد عملیاتی و مداومت پروازی مناسب، قابلیت شبکه شدن از ۳ تا چند فروند بر روی انواع پهپاد‌های داخلی، دارای لینک امن و سیستم هدایت کنترل کاملا بومی از دیگر قابلیت‌های پرواز جمعی این پرنده است.

پهپادهای بال ثابت ارتش جمهوری اسلامی ایران با قابلیت پرواز تجمعی

همچنین سال گذشته سپاه پاسداران نیز اعلام کرد در حال توسعه یک سیستم برای پرواز تجمعی پهپادهای بال متحرک از نوع کوادکوپتر است که توانایی حمل محموله‌های انفجاری با وزن 3 تا 5 کیلوگرم خواهند بود.

هند

ابتدای سال 2021 در یک رزمایش به مناسبت روز ارتش هند، نمایشی از پرواز تجمعی 75 پهپاد ارائه شد. در این نمایش پهپادها با شناسایی اهداف فرضی به سمت آن‌ها حمله کرده و با ضربه زدن، باعث نابودی آن‌ها شدند. مقامات هندی ادعا کردند سیستم پرواز تجمعی قادر به انجام عملیات‌ها بصورت مستقل و خودکار هستند. در ویدئوی منتشر شده از این رویداد قابلیت‌های دقیقی از هوش مصنوعی و توانمندی‌های Swarm مشخص نیست، با این حال می‌توان گفت این نمایش یک نشانه روشن از پیشرفت و توسعه فناوری پرواز تجمعی در هند است.

مقامات هندی در رابطه با این نمایش اعلام کرده‌اند هر چند در گام فعلی تنها 75 پهپاد بال متحرک شرکت کرده‌اند، اما هدف وزارت دفاع هند بکارگیری هزار پرنده در چنین عملیات‌هایی است. پهپادهای مورد استفاده در این نمایش قادر خواهند بود در مجموع حدود 500 کیلوگرم مواد منفجره را حمل کنند. این پرنده‌های کوچک توانایی حمله بصورت کامیکازه به اهدافی در شعاع 50 کیلومتری را دارند.

نمایش پرواز تجمعی 75 پهپاد کوچک در روز ملی ارتش هند

چند ماه قبل از این نمایش هوایی، دولت هند اعلام کرد در حال توسعه یک سیستم پرواز تجمعی با قابلیت پرتاب از آسمان است تا بتواند از آن در مقابل تجهیزات پدافند هوایی دشمن استفاده کند. در واقع بسیار روشن است که این پروژه برای مقابله تجهیزات نظامی چین تعریف شده است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده از این پروژه، نیروی هوایی هند احتمالا از جنگنده جگوار برای پرتاب 24 هواپیمای بدون سرنشین کوچک استفاده خواهد کرد. برای تحقق این هدف، ابتدا باید جنگنده جگوار برای حمل 4 محفظه بزرگ اصلاح شود. هر کدام از این محفظه‌ها قادرند تا شش پهپاد کوچک را در خود جای دهند.

مقامات هندی اعلام کرده‌اند روند انجام این پروژه 4 سال طول خواهد کشید. شرکت دولتی صنایع هوایی و دفاعی چین با همکاری دو شرکت تازه‌کار و دانش‌بنیان این پروژه را انجام می‌دهند. همچنین مرکز تحقیقات رباتیک و هوش مصنوعی هند اعلام کرد برای طراحی الگوریتم‌های شناسایی خودکار هدف، با این پروژه همکاری خواهد کرد.

ترکیه

سال گذشته میلادی آژانس خبری آنادولو در ترکیه اعلام کرد بخش نظامی این کشور 500 پهپاد از نوع Kargu-2 (معادل نام دیده‌بان) را برای بکارگیری در برنامه پرواز تجمعی دریافت کرده است. این پهپاد کوچک که توسط شرکت ترکی STM تولید می‌شود، از نوع کوادکوپتر بوده و دارای سطح بالایی از هوش و توانمندی‌ است. شرکت STM پهپاد Kargu را برای اولین بار در سال 2016 به عنوان یک پلتفرم برای عملیا‌ت‌های کامیکازه معرفی کرد. در مشخصات اعلام شده از سوی شرکت برای این پرنده آمده است:

“پهپاد Kargu می‌تواند از طریق قابلیت‌های پردازش تصویر بلادرنگ و الگوریتم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین روی پردازنده خودش، اهداف ثابت یا متحرک را شناسایی کند. این پرنده بال متحرک توسط یک واحد زمینی هدایت و کنترل می‌شود.”

وزن پهپاد مذکور حدود 7 کیلوگرم است و می‌تواند تا 90 مایل بر ساعت پرواز کند. از تجهیزات نصب شده روی آن می‌شود به رادار نوری (LIDAR)، دوربین تصویربرداری با قابلیت بزرگنمایی 10 برابر و دوربین مادون قرمز اشاره کرد. کنترل پرنده می‌تواند بصورت دستی از طریق ارتباط رادیویی یا بصورت خودکار و برنامه‌ریزی شده باشد.

پهپاد Kargu که در حال حاضر توسط ارتش ترکیه مورد استفاده قرار می‌گیرد

مقامات شرکت STM اعلام کرده‌اند از پروژه KERKES در توسعه فناوری‌های مرتبط با پرواز تجمعی استفاده کرده‌اند. این پروژه با هدف ارائه قابلیت‌های ناوبری تصویری به پهپادهای بال ثابت و متحرک تعریف شده است که به آن‌ها امکان موقعیت‌یابی و ناوبری بدون نیاز به GPS و سایر سیستم‌های ماهواره‌ای را می‌دهد.

همچنین اواخر سال 2020 میلادی شرکت ترکی MilSOFT اعلام کرد در حال انجام آزمایش روی پرواز تجمعی 50 پهپاد بال ثابت است. این شرکت به مدت 4 سال روی توسعه نرم‌افزار هوشمند برای پرواز تجمعی کار کرده است. این نرم‌افزار امکان به اشتراک‌گذاری اطلاعات و تصاویر جمع‌آوری شده توسط هر پرنده در شبکه Swarm را فراهم کرده و به آن‌ها این قابلیت‌ را می‌دهد تا بصورت کاملا خودکار و مستقل در مورد نحوه حمله به اهداف شناسایی شده، تصمیم‌گیری کنند.

آفریقای جنوبی

اسفند ماه سال گذشته و در جریان برگزاری نمایشگاه و کنفرانس صنایع دفاعی ابوظبی، شرکت پارامونت (مستقر در افریقای جنوبی) از یک سیستم پرواز تجمعی پهپادهای برد بلند رونمایی کرد. بر اساس گفته مسئولان شرکت پارامونت، سیستم مذکور از قابلیت‌های هوش مصنوعی و امکان انجام عملیات‌های خودکار و مستقل بهره می‌برد.

پهپاد N-Raven به عنوان پلتفرم پایه در این سیستم شناخته می‌شود. این پرنده 41 کیلوگرمی می‌تواند با حداکثر سرعت 180 کیلومتر و مداومت 2 ساعت تا شعاع 250 کیلومتری پرواز کند. هرچند هدف اصلی توسعه پهپاد مذکور برای شناسایی، نظارت و ردگیری است، اما می‌توان از آن در عملیات‌ها کامیکازه نیز استفاده کرد. نکته دیگر در مورد این پرنده قابلیت پرتاب آن از زمین، آسمان و دریا است. سیستم ماژولار بکارگرفته شده در پهپاد N-Raven کمک می‌کند محموله‌های 15 کیلوگرمی را شامل انواع دوربین‌های نظارتی، رادار، تسلیحات، بمب یا مواد منفجره را در خود جای دهد.

پهپاد N-Raven ساخت شرکت پارامونت با قابلیت انجام پروازهای تجمعی خودکار و هوشمند

[1] Intelligence, Surveillance, Target Acquisition, and Reconnaissance

[2] monocular vision system

[3] Future Combat Air System